محاوره خدا با انسان
جهان را زآب و زگل آفریدم
-تو ایران و تارتار و زنگ آفریدی (کشور زنگبار)
من ازخاک پولاد ناب آفریدم
-تو شمشیر و تیر وتفنگ آفریدی
- تبرآفریدی نهال چمن را
- قفس ساختی طایر نغم زن را
تو شب آفریدی
-چراغ آفریدم
سفال آفریدی
- ایاغ آفریدم
بیابان و کو و راغ آفریدی
- خیابان و گلزار و باغ آفریدم
- من آنم که ازسنگ آیینه سازم
- من آنم که از زهر نوشینه سازم
-----------------------------------------
به ساغر نقل کرد از خم، شراب آهسته آهسته
برآمد از پس کوه آفتاب آهسته آهسته
جدایی زهر خود را اندک اندک می کند ظاهر
دلی بی عشق می گردد خراب آهسته آهسته
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند